Serratia Marcescens

27-05-2016 22:05

Een paar weken terug is Ben in het ziekenhuis geweest voor controle. Vlak voor die controle ging het opeens al wat minder en uit de longfunctie toen bleek dat dit ook zo was. Als beleid werd er toen voor gekozen om de laatste antibiotica die Ben had gehad weer in te zetten omdat hij hier goed op reageerde. Een week later werden we gebeld met de uitslag van de sputumkweek waaruit naar voren kwam dat hij een bacterie én een schimmel heeft zitten.

De bacterie is de Serratie Marcescens en de schimmel is de bekende Aspergilles. De bacterie is een redelijk onbekende. Vandaag moesten we terugkomen om te kijken of de antibiotica aan is geslagen en er verbetering te zien was. Daarom hadden papa en Boaz Ben om kwart over één van school gehaald en zijn met de metro naar het ziekenhuis gegaan.

We waren een half uur te vroeg, maar gelukkig mocht Ben wel gelijk longfunctie blazen. Dit was wel weer een fractie beter dan vorige week, maar helaas nog niet op het niveau waar op het zou moeten zitten. De volgende meevaller was dat ook de arts eerder beschikbaar was en we dus niet lang hoefden te wachten. De eerste tegenvaller kwam al snel, want de arts vertelde dat de bacterie die er zat niet gevoelig was voor de antibiotica die Ben gebruikte. Waarop Papa eigenlijk gelijk geprikkeld was, want waarom was er dan niet geswitched na uitslag van de kweek. Hierop kwam niet echt een bevredigend antwoord, maar het zou uitgezocht worden waarom dit niet was gedaan.

Vervolgens moesten we dus wel gaan bepalen hoe nu verder. Het feit is er zit een bacterie én schimmel. Dus allebei behandelen of niet en op welke manier dan. Na wat contact met de laborant en wat heen en weer praten tussen papa en de arts heeft de arts besloten dat beide behandeld moeten gaan worden. De schimmel zal met Itraconazol behandeld worden. Toen de arts zei dat deze pil (vroeger drank) met cola ingenomen moet worden begon Ben gelijk te glimmen. De glimlach verdween weer een beetje toen hij hoorde dat hij dan een uur voor en twee uur na de inname niet mag eten. De bacterie zal behandeld worden met een verhoogde dosering Cotrimoxazol.

Om te kunnen bepalen of de hoeveelheid van het medicijn goed is moeten we volgende week met Ben langs het ziekenhuis voor een vingerprik, zodat ze dit kunnen bepalen. Vervolgens hebben we dan die vrijdag een belafspraak met de bloed en sputum uitslagen en nog weer een week later op maandag een nieuwe controle. Als het dan nog niet beter gaat zal er waarschijnlijk een infuuskuur gaan volgen.

Voor we naar huis mochten moest er nog wel bloed geprikt worden. Helaas, want dat is hetgeen waar Ben het meest tegen op ziet. Toen de meneer een vingerprik wilde doen gaf Ben zelf aan dat hij dat niet wilde, maar via een naald. Eerst wilde papa dat tegenspreken, maar besefte toen dat dit was wat hij wilde en hij duidelijk zijn wensen aan gaf. TROTS! Dus het ging met een naald gebeuren en dat ging super goed. Geen tranen, geen auw helemaal niets! En met een heleboel voetbalplaatjes gingen we snel weer weg om een ijsje te halen. Toen nog even snel (als dat al kan) langs de apotheek en toen naar huis, want papa moest nog pannenkoeken bakken! En terwijl ik dit typ, ligt Ben nog steeds wakker.

Morgen voor de laatste keer op zaterdag voetballen en daarna misschien wel weer toerist spelen in Rotterdam net als vorige week. We houden jullie weer op de hoogte en volgende keer weer een echt Hilde verhaal ;).

LIEFS ONS

Terug