Een week later…

14-04-2015 20:51

Hier weer een berichtje uit ziekenhuis De Zonnebaars.

Het gaat hier heel erg goed. De eerste dag moest Ben nog even wennen aan zo’n arm met een spalk. En nu is hij er al weer heel handig mee. Ben vermaakt zich ook nog wel goed. Alles rustig op zijn gemakje doen s'morgens, want Ben heeft toch echt het advies gekregen, rustig aan doen om de antibiotica zijn werk te laten doen.

Wat doen we dan allemaal? Als je niet kunt voetballen, kan je natuurlijk wel even gaan kijken. Zeker als vriend Thijs voor het eerst gaat voetballen. Fijn een beetje buiten spelen en op de tablet is ook leuk Een ijsje eten op het dorp kan natuurlijk altijd met dit mooie weer. En samen met nichtje Marlou spelen die ook een zielige arm had is ook gezellig natuurlijk.

Soms komt er ook nog een vriendje of een oma op ‘ziekenbezoek’. Dat is natuurlijk ook erg gezellig. Als de post komt dan wordt Ben ook blij, want gelukkig zijn ze Ben nog niet vergeten, want hij heeft al veel kaartjes gehad! Echt super leuk! En dan een berichtje krijgen van de juf met daarin een filmpje van de klas die allemaal wat persoonlijks tegen Ben zeggen. Super mooi, je had Ben zijn gezicht moeten zien, die straalde helemaal. En hoe leuk is het om ook een berichtje terug te kunnen sturen!

1x per dag verwisselt mama of papa de antibioticacassette. Er wordt gekeken of het infuus nog goed zit, we spuiten de lijn even door voordat we er een nieuw snoertje aan doen met weer een nieuwe antibioticacassette die 24 uur kan lopen. Verbandje er omheen en klaar! Ben vermaakt zich tijdens het verwisselen met de tablet. Je hoort hem alleen even als je het infuus doorspuit met wat vloeistof, want dan zegt hij, brr koud. Dus dat gaat heel goed! En wat heerlijk is het dat we ons weinig zorgen hoeven te maken dat het infuus niet goed zou zitten, lang leve de PICC-lijn. Dit was in het verleden wel anders. Dan zaten we soms elke dag in het ziekenhuis om een nieuw infuus te prikken. Gelukkig weet Ben daar niets meer van…

Ook fijn om te melden is dat we eigenlijk na 2 dagen al echt verbetering zagen. Met de ademhalingsoefeningen, peppen en huffen zagen we dat het groene sputum/slijm steeds minder werd. En nu krijgen we er zelfs bijna niets meer uit.

Dus vol goede moed zijn we vandaag voor controle naar het Sophia kinderziekenhuis gegaan. Dit keer was oma Vlinder aan de beurt om mee te gaan en dus ook op de foto te gaan met Pooh en Tijgertje. Ben wilde er ook graag op, want speciaal op aanvraag van oom Roel met een gekke bek. Hij is niet helemaal gelukt, want o ja er zit een arm in de spalk en dus kon er maar een hand naar zijn mond. 

We waren nog maar net binnen of Benjamin werd opgeroepen voor longfunctie. Alleen stonden er op dat moment 2 Benjamins op, dus er was even wat verwarring. Maar het was toch voor Benjamin Krijtenburg. Ze blijven Benjamin zeggen ook al zeggen wij dat zijn roepnaam Ben is, maar ach als dat het ergste is. En kanjer Ben blies heel goed. Zijn longfunctie was met 7 % verbeterd t.o.v. vorige week. Als hij zo blijft opknappen dan zal hij volgende week op zijn hoogste longfunctie allertijden zitten. Na het blazen zijn we nog even langs de longarts geweest. Deze constateerde ook flink wat verbetering. Wij merken dit vooral aan het niet hoesten, meer eten en meer energie over hebben. Dus blijft het zo gaan dan mag hij volgende week weer van het infuus af. Nog even volhouden dus.

Vanmiddag is Ben ook nog even 1,5 uur in de klas geweest. Ben straalde helemaal toen ik zei dat mama en Ben even een poosje naar school gingen. Hopelijk is het over 10 jaar nog net zo ;)

De klas was ook erg blij om Ben weer te zien… toen ze hem zagen riepen ze allemaal: BEN BEN BEN! Zo lief! Ze hadden net een grote kaart voor hem geschreven dus die kon hij mooi zelf mee nemen. Samen met wat werkjes om te doen voor als Ben zich mocht vervelen. Mama bleef er gezellig bij op school, want als er iets niet goed gaat met het infuus moet er iemand zijn die er wat aan kan doen.

Dus als je het zo leest gaat het eigenlijk heel goed in het ziekenhuisje…. Hopelijk gaat het de komende week net zo! We zijn in elk geval heel blij en dankbaar dat de verbetering zo snel zichtbaar is.

Terug